Daar aangekomen gaf Geert een woordje uitleg over welke veranderingen "den Hert" heeft ondergaan sedert VZW.Durme het heeft kunnen aankopen. Maar iedereen stond natuurlijk te popelen om het weggetje op te stappen en te gaan gluren! Onze jongste telg, Kobe, heeft met deskundige hand het lint doorgeknipt, en vervolgens liepen we in stoet naar onze fijne muur... De takkenwal rondom is ondertussen mooi hoog-klaar, de rieten mat naast het bruggetje verraadt onze aanwezigheid niet aan de vogels.
Uitzonderlijk kregen onze gasten ook de kans om verder te wandelen naar de hoofdingang en langs daar ook eens een blik te werpen op de àndere kant van de muur! Een gelegenheid om al eens uit te pakken met het zeldzame plantje "waterpunge" dat al is opgedoken nadat de wanden zijn afgeschuind, en een nog bredere kijk te hebben op de vijver en het bos erachter.
Het duister en de dorst gaven ons het nodige zetje om terug te wandelen naar "de zestiende statie": het gelegenheidscafeetje dat maar één week per jaar open is ter gelegenheid van "de begankenis".
"De begankenis" is een mooi jaarlijks ritueel, waarbij je vanaf de kerk van Eksaarde langs de veertien kapellekes van de kruisweg kan wandelen tot aan de kruiskapel. De allerlaatste statie is een gelegenheidscafeetje waar we nu met open armen ontvangen werden om te genieten van een lekker "Dobbelken": een traktatie voor de inhuldiging van onze gluurmuur.
Het was een fijne avond.
De idee om dat jaarlijks te herhalen met een dobbelken en een stukske Lokerse vlaai wordt geboren...
Zal dat er van komen????
Duimen maar...
